การสนทนากับลูกศิษย์ในวันพ่อ ความรู้สึกอีกแบบของการเป็นครู

วันพ่อ 5 ธันวาคม 2555 ผมไม่ได้กลับบ้านไปกราบคุณพ่อที่ร้อยเอ็ด ไม่ได้ไปหาลูกที่พิษณุโลก หยุดแค่วันเดียวเองเดินทางไปไหนไม่ได้ก็เลยนั่งทำงานต่อที่โรงเรียน นั่งทำบทที่ 1-3 งานค้นคว้าอิสระจนค่ำ  วันนี้นอกจากหน้าจอคอมแล้วไม่ค่อยได้คุยกับใคร แต่ในปีนี้ มีลูกหลายคน(ลูกศิษย์) การคุยกันสนทนากันบางครั้งทำให้รู้สึกว่า อีกมุมหนึ่งของชีวิตเราใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับลูกศิษย์มากกว่าครอบครัว(ผมทำงานใกลบ้าน)  มีเวลาสั่งสอนลูกศิษย์มากกว่าลูกตัวเองเนื่องจากอยู่ใกลกัน ชีวิตการทำงานปี 2555 ก็อีกแบบ บรรยากาศรอบข้างก็อีกแนว ขอเก็บบทสนทนากับลูกศิษย์มาโพสไว้นะครับ

ก่อนหน้านี้ 3 ปี ไม่เคยคิดที่จะมาเป็นครู (วันนี้สนุกกับการประกอบสัมมาชีพนี้มาก) แต่ด้วยคุณพ่อและคุณแม่อยากให้รับราชการ ผมจึงมาเรียนหลักสูตร ป บัณฑิตวิชาชีพครูและเทียบวุฒิสอบเอกฟิสิกส์ หากไม่มีคุณพ่อและคุณแม่ชี้นำแนวทาง ผมคงไม่ได้มาประกอบอาชีพนี้ บุญกุศลอันใดที่ได้ทำ ขอจงดลบันดาลให้ คุณพ่อและคุณแม่ สุขภาพแข็งแข็งปราศจากทุกข์ภัยทั้งปวงครับ

ปัจจบัน ใช้เวลา วันจันทร์-ศุกร์ เกือบตลอด 24 ชั่วโมงที่นี่ครับ ซับบอนวิทยาคม หน้าตาเพื่อร่วมงานก็แนวๆนี้แหละครับ ที่ที่สั่งสม มโนกรรม วจีกรรม และกายกรรม ตามคำสอน กัมมะพันธุ (เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์พวกพ้อง)